ÇOCUKLARDA ÖZBAKIM BECERİLERİ VE AİLELERİN TUTUMU
- Funda Mücaviroğlu

- 1 Eki
- 2 dakikada okunur
ÇOCUKLARDA ÖZBAKIM BECERİLERİ VE AİLELERİN TUTUMU
Okul öncesi dönemde öz bakım becerileri (yemek yeme, giyinme, tuvalet alışkanlığı, el yıkama, diş fırçalama, banyo yapma, saç tarama vb.) çocuğun gelişiminde çok kritik bir yere sahiptir. Çocuğun bağımsızlaşması için temel adımlardır. Öz bakım becerileri sadece hijyen değil; çocuğun özgüven, bağımsızlık, sorumluluk, sosyal uyum ve sağlıklı gelişim yolunda attığı en değerli adımlardır.
Bu nedenle kısaca çocuklar açısından öneminden söz etmek istiyorum.
1. Bağımsızlık ve Özgüven; Çocuk kendi ihtiyaçlarını karşılamayı öğrendikçe, “Ben yapabiliyorum” duygusu gelişir. Bu, çocuğun öz güvenini ve bağımsızlık duygusunu destekler.
2. Sağlık ve Hijyen; Düzenli el yıkama, diş fırçalama, banyo yapma gibi alışkanlıklar çocuğun sağlığını korur. Mikroplardan uzak durmayı öğrenir ve hastalıklara karşı daha dirençli hale gelir.
3. Sorumluluk Bilinci; Öz bakım becerileri, çocuğun kendine karşı sorumluluk duygusunu geliştirir. “Bedenim bana ait ve ben ona bakabilirim” bilinci oluşur.
4. Motor Gelişim; Çatal-kaşık kullanmak, düğme iliklemek, fermuar çekmek gibi eylemler el-göz koordinasyonunu ve ince motor kaslarını güçlendirir.
Sosyal Uyum; Kreşte veya okulda kendi başına yemek yiyebilen, tuvalet ihtiyacını giderebilen çocuk daha rahat uyum sağlar. Arkadaşlarıyla ilişkilerinde de daha rahat ve özgüvenli olur.
Öğrenme ve Düzen Alışkanlığı; Rutin olarak yapılan öz bakım becerileri, çocuğa düzenli olmayı öğretir. Bu düzen duygusu ileriki okul hayatında ders çalışma ve sorumluluk almaya temel oluşturur.




